έκθεση του ΕΣΥΠ για την δευτεροβάθμια

ΜΑΝΑΤΖΕΡ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ …Αδυσώπητες εξετάσεις και σύνδεση με επιχειρήσεις
Στις αρχές Ιουλίου δημοσιεύεται η νέα «έκθεση του ΕΣΥΠ», αυτή τη φορά για τη Δ.Εκπαίδευση. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η έκθεση αυτή υποστηρίζεται από μια αξιοπρόσεκτη ρητορική «για ένα νέο σχολείο ελκυστικής μάθησης με ενεργούς και συμμέτοχους τους εκπαιδευτικούς, αλλά και τους μαθητές στο πλαίσιο μιας ενεργητικής προσέγγισης της γνώσης». Αφού ασκείται μια έντονη κριτική στο κάθετο και συγκεντρωτικό σύστημα οργάνωσης και λειτουργίας της σημερινής εκπαίδευσης που παθητικοποιεί και μετατρέπει τους εκπαιδευτικούς σε απλούς διεκπεραιωτές, προτείνεται ένα πλαίσιο συμμετοχής- συνδιαμόρφωσης και ενεργητικής δράσης των εκπαιδευτικών, όπως κι ένα πλαίσιο αυτονομίας για τις σχολικές μονάδες. Οι άξονες υλοποίησης των παραπάνω είναι η δράση των εκπαιδευτικών ως διαμορφωτών της «εσωτερικής εκπαιδευτικής πολιτικής» με την προϋπόθεση φυσικά της αποδοχής του κεντρικά διαμορφωμένου περιγράμματος εκπαιδευτικής πολιτικής.
Ένα γενικό περίγραμμα που χωρίς να λέγεται ρητά καταλαβαίνουμε ότι συγκροτεί το πλαίσιο λειτουργίας του σχολείου της αγοράς και της επιχειρηματικής εκπαίδευσης. Στο νέο πλαίσιο οι “δρώντες” εκπαιδευτικοί θα έχουν τη δυνατότητα συμμετοχής σε πιλοτικά-ερευνητικά προγράμματα νέων εκπαιδευτικών πολιτικών , ενώ παράλληλα θα προωθηθεί με βάση τις νέες τεχνολογίες ένας «διαρκής θεσμικός διάλογος». Eπίσης, θα καθιερωθούν ανοιχτά Προγράμματα Σπουδών που θα εξασφαλίζουν τη δημιουργική συμμετοχή των εκπαιδευτικών βάσης. Συγκεκριμένα, προτείνεται στην υποχρεωτική εκπαίδευση το 1/3 του Α.Π. να διαμορφώνεται σε επίπεδο σχολικής μονάδας σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα των μαθητών και τις ανάγκες(;) της τοπικής κοινωνίας.
Η περιβόητη αξιολόγηση υποτίθεται ότι τώρα θα υλοποιείται στη βάση της πλήρους διάκρισης από τους οποιασδήποτε μορφής αναγκαίους ιεραρχικούς ελέγχους (να μη χανόμαστε κιόλας!). Η αξιολόγηση θα στοχεύει πρωτευόντως στη βελτίωση-ανατροφοδότηση της διδασκαλίας με την έμφαση να δίνεται στην «αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας». Δευτερευόντως θα στοχεύει στην επαγγελματική ανέλιξη των εκπαιδευτικών (το πόσο δευτερευόντως είναι ζήτημα που ελέγχεται όταν κατά την υπηρεσιακή κρίση του εκπαιδευτικού προτείνεται και η προσμέτρηση της συμμετοχής του στις διαδικασίες αυτοαξιολόγησης). Σοβαρή θέση κατέχουν ακόμη στην έκθεση του ΕΣΥΠ οι “νέες παιδαγωγικές και διδακτικές καινοτομίες που θα κάνουν τη μάθηση ελκυστική και το μαθητή ενεργό αποδέκτη”. Έτσι, επανέρχεται το ζήτημα των πολλών εναλλακτικών βιβλίων ανά μάθημα και η απόρριψη του μοναδικού βιβλίου ως μηχανισμού τυποποίησης. Επανέρχεται επίσης το ζήτημα της «Ευέλικτης Ζώνης» (που πέρυσι στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση χαρακτηρίστηκε από τις προσπάθειες αυταρχικής επιβολής της). Στην Έκθεση μετονομάζεται σε «Ζώνη Ελεύθερης Δράσης» ή «Ζώνη Διαθεματικών Δραστηριοτήτων» (πρόκειται φυσικά για καπηλεία παιδαγωγικών ρευμάτων προοδευτικής καταγωγής). Εισάγονται τα πολυδιαφημισμένα «projects» κ.ά. Πίσω όμως από τη ρητορική αυτή εμφανίζεται το αποκρουστικό πρόσωπο του «Σχολείου της Αγοράς», που συνοδεύεται μάλιστα από όλους τους κάθετους και οριζόντιους διαχωρισμούς, τους ταξικούς φραγμούς και κυρίως τα διευρυμένα εξεταστικά φίλτρα. Ούτε λίγο ούτε πολύ η έκθεση επαναφέρει ελαφρώς μετασχηματισμένη τη χρεοκοπημένη λογική Αρσένη. Συγκεκριμένα, προτείνονται:
α) περιφερειακές εξετάσεις ακόμα και στη Γ' Γυμνασίου (!), β) εικονικές-διαγνωστικές περιφερειακές εξετάσεις στην Α' Λυκείου για τη δήθεν αυτογνωσία του μαθητή, γ) και πάλι περιφερειακές εξετάσεις στη Β' Λυκείου με μικρή συμμετοχή (έως 20%) στον τελικό βαθμό πρόσβασης για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, δ) για τη Γ' Λυκείου υπάρχουν τρεις εναλλακτικές εξεταστικές προτάσεις, ως κυρίαρχη όμως εμφανίζεται η πρόταση για περιφερειακές εξετάσεις σε τέσσερα μαθήματα γενικής παιδείας (Γλώσσα, Πληροφορική, Αγγλικά, Κοινωνικές Επιστήμες) και σε πανελλαδικό επίπεδο σε τρία ή περισσότερα μαθήματα κατεύθυνσης. Οι αδυσώπητοι αυτοί εξεταστικοί μηχανισμοί θα υποβοηθούνται από ένα “αναβαθμισμένο και αξιόπιστο” σύστημα ΣΕΠ. Το σύστημα αυτό, εγκατεστημένο καταρχήν στο Γυμνάσιο, θα βοηθά στη διευκόλυνση της ροής μαθητών προς την Τεχνική Εκπαίδευση και την ενίσχυση του διπλού- τριπλού σχολικού δικτύου. Εγκατεστημένο στο Λύκειο, θα βοηθά στην κατανομή των αποφοίτων στο πολυβαθμιδωμένο τοπίο της κατά «Μπολώνια» Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Η ψευδής ρητορική του κειμένου του ΕΣΥΠ περί «ελκυστικού σχολείου ενεργητικής συμμετοχής» ανασκευάζεται από προτάσεις της ίδιας της έκθεσης. Χαρακτηριστική από την άποψη αυτή είναι η πρόβλεψη για στενή συνεργασία των σχολικών μονάδων με τοπικούς φορείς και κυρίως με τις επιχειρήσεις. Στο ίδιο πλαίσιο προβλέπεται η καθιέρωση οικονομικού υποδιευθυντή, (μάνατζερ)!στα σχολεία, τα οποία θα έχουν υποτίθεται οικονομική αυτοτέλεια αφού θα χρηματοδοτούνται απευθείας από το κράτος αλλά και από την αναζήτηση… «χορηγών». Με τα παραπάνω συνδέεται και η αξιολόγηση των σχολικών μονάδων που θα συνδεθεί με τη χρηματοδότησή τους με κριτήρια συμμόρφωσης στις αγοραίες προδιαγραφές.
Το σχολείο της αγοράς ετοιμάζεται… Εμείς;
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ Γ ΈΛΜΕ-Θ
email: rizospastiki@yahoo.gr www.rizospastiki.blogspot.com